Domy zaopatrywane w wodę z wodociągu oraz te bez dostępu do sieci wodociągowej zaopatrywane w wodę z własnej studni – nie tylko pompa będzie potrzebna

W domach bez dostępu do sieci wodociągowej zaopatrywanych z własnej studni, ale czasem także w podłączonych do wodociągu oprócz pompy jest potrzebny hydrofor. Należy wiedzieć, że w instalacjach wodnych w domach mieszkalnych, szczególnie jednorodzinnych, woda jest pobierana często, lecz w małych ilościach, przez co pompa z automatycznym sterowaniem włącza się na krótki czas i ma długie okresy postoju. Każda pompa, zależnie od konstrukcji, ma ściśle określoną dopuszczalną liczbę cykli pracy (pojedynczych czasów pracy i postoju) w ciągu godziny. W przypadku pomp do instalacji zaopatrujących domy jednorodzinne w wodę z własnej studni jest ich z reguły 20-30 na godzinę. Jeśli pompa będzie się włączała częściej, wówczas jej silnik przedwcześnie się zużyje. Pamiętajmy o tym, że zadaniem hydroforu jest utrzymanie odpowiednio wysokiego i stabilnego ciśnienia w instalacji i zabezpieczenie pompy przed częstym włączaniem się.

Natomiast w domach zaopatrywanych w wodę z wodociągu rola hydrofora polega na wytworzeniu dodatkowego ciśnienia, jeśli to w miejscu podłączenia jest zbyt niskie, przez co niektóre punkty poboru, zwłaszcza położone na najwyższej kondygnacji, nie mogą być zaopatrzone w dostateczną ilość wody. Należy wiedzieć, że zestawy hydroforowe składają się z pompy, wodno-powietrznego zbiornika przeponowego (hydroforu) oraz przekaźnika ciśnieniowego. W skład zestawu wchodzą też manometr i wyłącznik ciśnieniowy. Pompa włącza się automatycznie, kiedy ciśnienie w zbiorniku spada do ustalonej dolnej granicy, i dopompowuje wodę aż do momentu osiągnięcia górnej wartości ciśnienia w zbiorniku. Wtedy wyłącznik ciśnieniowy odcina zasilanie i pompa przestaje pracować. Kiedy użytkownik odkręci kran, ciśnienie w instalacji spada, w wyniku czego pompa ponownie się uruchamia i cykl się powtarza. Im większy jest zbiornik ciśnieniowy hydroforu, tym rzadziej będzie się włączać pompa. Dłuższe cykle postoju pompy sprawią, że zużycie energii elektrycznej będzie mniejsze, a różnice ciśnienia wody w instalacji będą mniej odczuwalne. Zestaw hydroforowy „akumuluje” ciśnienie i gromadzi zapas wody wystarczający do pokrycia zapotrzebowania na nią podczas przerw w pracy pompy. Typ pompy dobiera się zależnie od tego, skąd czerpana jest woda. Jeśli ze studni kopanej lub wierconej ze zwierciadłem dynamicznym na głębokości nieprzekraczającej 7 metrów, wówczas jest to pompa powierzchniowa. Urządzenie jest wtedy dość hałaśliwe podczas pracy, dlatego z reguły instaluje się je w piwnicy, kotłowni albo pomieszczeniu gospodarczym. Na przewodzie, którym woda jest tłoczona ze studni, przed zestawem hydroforowym należy zamontować filtr, który zatrzyma drobiny piasku ze studni i ochroni wirnik pompy przed zatarciem.

Pamiętajmy o tym, że jeśli pompa nie zasila instalacji wodnej w domu, a jedynie czerpie ze studni wodę do podlewania ogrodu, wówczas nie ma sensu montować zestawu hydroforowego. Pompa pracuje wtedy dłuższy czas ze stałą wydajnością i nie ma problemu z jej zbyt częstym włączaniem.